Donderdag 16 oktober

Als je in de Algarve bent, dan moet je natuurlijk een keer naar Albufeira. Een lustoord voor Engelse voetbalsupporters vanwege de grote tv schermen met alle wedstrijden uit de Engelse competitie in combinatie met liters bier. Maar ook bij tieners vanwege de talloze souvenirwinkels met allerlei prullaria die ze op die leeftijd leuk vinden. Gelukkig is de animo na tien winkeltjes voorbij en slaan we de andere negentig over.                                                                                                                                                                          De volgende stop is bij het grote winkelcentrum in Guia, vlakbij Albufeira, speciaal voor onze kleindochter Tessel. Daar zit een parfumerie met de naam Sephora. Die zaken zitten in heel de wereld, behalve in Nederland. Wij zijn snel de winkel weer uit: een flesje parfum van honderdvijftig euro is er meer regel dan uitzondering. Maar onze kleindochter vindt er wat ze zoekt en daar ging het tenslotte om.                                                                                                                                                                                                Overigens komen we er in dat winkelcentrum tal van bekende namen tegen zoals H & M, C & A, Douglas, Decathlon, Skechers enzovoort. En je kunt er eten op alle niveaus: erg handig als je met z’n zessen bent die allemaal iets anders willen eten.                   Bij terugkomst op de camping gaan de jongelui weer naar de zee. Wij passen deze keer: we raken een beetje uitgezwommen. In plaats daarvan gaan we nog een eindje fietsen. Weer over het vlonderpad naar Galjé. Dat pad is nu vanuit Armacao helemaal doorgetrokken door de aanleg van een fiets cq wandelbrug: een leuke route. Het was weer een zonovergoten dag.  

Nog geen kerstsfeer in Albufeira: eerst Halloween nog.

Een zandsculptuur ergens in Albufiera: altijd weer bijzonder.

Vrijdag 17 oktober

Het is de laatste dag van de kinderen en kleinkinderen; en wat voor een dag. We beginnen met een wandeling over de rotskust. Over het meest leuke deel waar we afgelopen dinsdag onderlangs gevaren zijn. Te beginnen bij Benagil tot aan Praia de Marinha. Het is af en toe flink klauteren, maar de uitkijkjes zijn geweldig. De temperatuur is heerlijk ondanks een stevige wind. We zien weer veel boten langs varen, maar omdat het hoog water is, kunnen die lang niet in en door alle grotten. Wat dat betreft hebben we geluk gehad dinsdag, want toen kon dat wel. Na de pauzestop bij Praia de Marinha gaan we terug naar Benagel. Al met al een tocht van acht kilometer.                                                                                                                                                                    Na een tussenstop bij de Lidl voor de noodzakelijke boodschappen gaan we terug naar de camping. En na de lunch is het hoog tijd voor voor een laatste bezoek aan het strand. Het wordt één van de hoogtepunten van deze week. Er staat een harde wind die zorgt voor een onstuimige branding. En dat is koren op de molen van onze schoonzoon en de kleinkinderen. Ze zijn het water niet uit te slaan. Een geweldige afsluiting van hun week in de Algarve.                                                                                                                       Tegen de avond is het inpakken en opruimen geblazen. En als afsluiting van deze geweldige week gaan we nog een keer eten bij het restaurant van de camping. De keuze uit de menu’s is vrij beperkt, maar dat wat ze hebben smaakt uitstekend. Een leuke sfeer en sympathieke bediening maken het een gezellig samenzijn.                                                                                        Morgenvroeg om half acht vertrekken onze gasten naar het vliegveld van Faro. Ook wij vertrekken morgen van deze camping: wij willen nog één keer terug naar Alvor.   

Tessel en Luca ergens op de rotskust tussen Benargil en Praia de Marinha. 

Een uitkijkje vanaf Praia de Marinha.

Zaterdag 18 oktober

Om half zeven vanochtend begint er een telefoon te kraaien: we moeten opstaan. De kinderen en kleinkinderen moeten om half acht met de huurauto naar het vliegveld van Faro. Om half elf gaan ze vliegen. En alles wat niet mee kan in de handbagage moet bij ons de camper in. Voor de terugreis hebben we genoeg boter, broodbeleg, wc papier enzovoort.                                                       Om half acht is het dus uitzwaaitijd bij de poort van de camping. Zij, en ook wij, hebben een geweldige week gehad, mede dankzij het prachtige weer. We hebben amper tijd gehad voor spelletjes.                                                                                                       En omdat we toch vroeg op zijn pakken ook wij de boel in en handelen de formaliteiten af bij de receptie. Zonder problemen overigens; het huisje wordt niet meer geïnspecteerd en met het inleveren van de sleutel krijgen we de borg terug. Met vijf minuten is alles afgehandeld en om negen uur verlaten ook wij de camping. Met een beetje een dubbel gevoel: de afgelopen week was geweldig, maar een camping is toch niet echt ons ding. Deze camping heeft geen vaste plaatsen en dat lijkt leuk. Maar als je dan zoals wij de laatste twee dagen compleet “ingebouwd” wordt, is de lol er snel af. Maar om het positief af te sluiten, de douches waren prima en het zwembad een voltreffer.                                                                                                                     Wij gaan naar de voormalige camperplaats in Alvor; we willen het verblijf in de Algarve waardig afsluiten. En zoals eerder beschreven, wij hebben iets met Alvor. Ruim voor tien uur zijn we al geïnstalleerd en na de koffie bij de camper gaan we wandelen door het stadje. Om tenslotte weer te belanden op het pleintje in het centrum; opnieuw voor koffie. Voor nog geen drie euro koffie die we lekker vinden, zelfs met een koekje.                                                                                                                                      Na de middag gaan we voor de laatste keer naar het strand. Niet om te zwemmen maar om te kijken. Er staat een harde wind en het is vloed en dat zorgt voor erg hoge golven. En dat levert dan weer vermakelijke taferelen op van waaghalzen die dat natuurgeweld willen trotseren.                                                                                                                                                                                 Aan het einde van de middag gaan nog één keer naar “ons” plein voor een laatste borrel. Het zal inmiddels wel duidelijk zijn dat deze reis op zijn einde gaat lopen. We hebben de horloges al een uur vooruit gezet (in Portugal is het een uur vroeger dan in de rest van Europa). Als alles goed gaat halen we Spanje morgen.

In het museum van de reddingsbrigade van Alvor; een oude gerestaureerde sloep.