Donderdag 13 mei 2021

In februari zijn we al een paar dagen weg geweest met de camper. Eerst naar Vorden en daarna naar een nieuwe camperplaats in Den Ham. We willen er nu wat langer op uit. De afgelopen weken hebben we van de nood, het niet weg kunnen, een deugd gemaakt: klussen in en rondom het huis. De grenzen over zit er nog even niet in, dus blijven we in Nederland. Met wat moeite kunnen we een plek reserveren op een nieuwe camperplaats in Wouw, tussen Roosendaal en Bergen op Zoom. Helaas kun je op dit moment zonder te reserveren bijna nergens meer terecht. Halverwege de rit, op de parkeerplaats van de campingzaak De Wit in Schijndel hebben we afgesproken met onze Belgische vrienden Frank en Ria: zij hebben er wat spulletjes nodig. Op die parkeerplaats, bij het inparkeren, horen we een harde knal en staat het linker voorwiel erg raar onder de camper. Er is een bout afgebroken van de wielophanging. We kunnen geen kant meer op. Via de Wegenwacht wordt er een sleepwagen geregeld. De camper gaat naar een "depot" in Den Bosch. Het is tenslotte Hemelvaart en er moet nog meer afgesleept worden. Daar sta je dan met een paar tasjes terwijl je camper langzaam in de verte verdwijnt. Gelukkig bieden Frank en Ria aan ons in de riante auto van hun zoon naar Apeldoorn te brengen. Zonder vrienden kom je (bijna) nergens.   

Op dinsdag 18 mei wordt de camper pas afgeleverd bij onze garage in Voorst. Slim gedaan zeggen ze daar: de stallingskosten zijn voor rekening van de verzekering. De volgende dag, op woensdagmiddag, is de camper weer gerepareerd en kunnen we plannen maken voor een nieuwe start van de reis.

Vrijdag 28 mei

Vandaag poging twee van het "Uitje in Nederland". We gaan eerst naar minicamping Valkenhof in West Friesland, even boven Hoorn, in het dorp Oostwoud. We staan tegen een grote schuur aan op betonplaten. De drie kampeervelden zijn voorlopig even buiten bedrijf vanwege de overvloedige regenval van de afgelopen dagen. Bij de ontvangst krijgen we een doosje eieren van de kippen die er vrij rondlopen. Plus drie hanen die vooral actief zijn als de zon opkomt en wij nog in bed liggen. In de middag verkennen we de omgeving op de fiets. Heel veel oude, fraai gerestaureerde en onderhouden huizen en boerderijen in deze streek. Tot slot van de dag wassen we de voorkant van de camper. Die zit helemaal vol met dode groene vliegen: die kwamen we tegen op de dijk van Lelystad naar Enkhuizen. Terug gaan we over Amsterdam. 

Zaterdag 29 mei

We gaan vandaag op de fiets naar Hoorn via een knooppuntenroute. Met een fraai oud centrum waar het erg druk is. Mede dankzij het mooie weer. Alle terrassen, en die zijn er veel, zitten vol. En ook in de winkelstraten is het een drukte van belang. Het centrum is oud en staat vol monumenten. Even buiten Hoorn ligt een camping; een aanrader volgens de buren op de camping. We fietsen er een rondje, maar zijn niet onder de indruk. Smaken verschillen zullen we maar zeggen.

Zondag 30 mei

Onze laatste dag in West Friesland. En omdat we de afgelopen dagen nog niet in Medemblik geweest zijn, fietsen we er vanochtend naar toe. Als we er aankomen gaan net de terrassen open. Behalve die van "De Steiger"; die is al lang open en het zit er vol met wielrenners aan de koffie met appelgebak. Daar passen we prima tussen, wij zijn tenslotte ook met de fiets. Alleen jammer dat we onze kleurige stoeipakjes niet aan hebben. Terug op de camping gaan we inpakken. We moeten "even" terug naar Apeldoorn. Morgenvroeg krijgt Wobbie de tweede coronaprik. Daarna gaan we naar Brabant.

Maandag 31 mei

Om negen uur moet er eerst geprikt worden. De tweede Pfizer voor Wobbie plus de registratie in het "gele boekje". Na de koffie gaan we weer op pad: poging twee om Wouw te bereiken. En deze keer lukt dat zowaar. Voor in de middag zijn we er. Het is een nieuwe camperplaats, Het Beekdal, met een fraaie, vlakke grasmat. Met basisvoorzieningen, zonder stroom, kost dat tien euro. Met aan één kant uitzicht over een enorm aspergeveld. Van het dorp zelf krijg je niet echt een wouw-gevoel. En zeker niet op maandag: op de Jumbo na is alles gesloten en het is er uitgestorven. 

Dinsdag 1 juni

Wouw ligt tussen de plaatsen Bergen op Zoom en Roosendaal. Vandaag gaan we op de fiets naar de eerste plaats. Via een fraaie knooppuntenroute door het West-Brabantse landschap. En ook Bergen op Zoom is een fraaie stad. Met zelfs een boulevard langs een heus stadsstrand. Terug op de camperplek hebben we er vijfenveertig kilometer opzitten. We zijn ruim op tijd voor de avondronde van de eigenaar van de camperplaats. Nieuwe klanten worden welkom geheten, bij de anderen wordt er geïnformeerd naar de belevenissen van de dag. Een half uur later komt zijn vrouw langs met een pot koffie en speculaasjes. Brabantse gastvrijheid. 

Woensdag 2 juni

We gaan nog een keer naar Bergen op Zoom. Het is opnieuw een warme dag: echt strandweer! In een leuke tent drinken we koffie, waarna we ons installeren op het stadsstrand. Na anderhalf uur luieren is het weer tijd om te gaan fietsen. Deze keer een route om Bergen op Zoom heen. Langs de Oosterschelde over de dijk. En dat is een eind fietsen. Terug in het centrum puffen we uit op een terras in het gezellige centrum. We zijn net op tijd terug in Wouw voor de grote aspergeshow. Zo'n vijfentwintig buitenlandse aspergestekers zijn op het veld naast ons aan het oogsten. Die dingen worden verkocht in een boerderijwinkel in de buurt voor negen euro per kilo. Volgens Wobbie kosten ze op de markt in Apeldoorn maar vier euro de kilo. Maar die asperges komen vast niet uit Wouw.

Donderdag 3 juni

Opnieuw een warme, wat benauwde dag. Vandaag gaan we via een omweg naar Roosendaal, waar we uiteindelijk terechtkomen in het "Design Outlet Centre". De koffie met appelgebak bij La Place is heerlijk, maar verder zijn we er snel uitgekeken. Het geheel is een kopie van Batavia stad bij Lelystad. En het begrip "outlet" is wat de prijzen betreft, zéér betrekkelijk.

Vrijdag 4 juni

We gaan weer op pad. Met de nodige moeite hebben we een plek kunnen reserveren op Goeree Overvlakkee. Heel Zeeland lijkt vol te zitten met toeristen, alle campings en camperplaatsen zitten vol. En zelfs reserveren is een gok. Op woensdagochtend hadden we een laatste vrije plek besproken op een camping in Ouwerkerk. We werden nog teruggebeld voor ons e-mailadres voor de bevestiging. 's Avonds laat hebben we zelf maar gemaild waar de bevestiging bleef. Krijgen we op donderdag een mail dat er sprake was van een misverstand: de camping was vol! En op vrijdagavond krijgen we een telefoontje van dezelfde camping waar we bleven?! Over miscommunicatie gesproken.

We staan nu in de jachthaven Atlantica in het dorp met de fraaie naam Stad aan 't Haringvliet. Met plaats voor zo'n vijftien campers en van alle gemakken voorzien voor zo'n vijftien euro per nacht. En genoeg om te kijken: altijd volk naar en van de boten en klussers die druk zijn met allerlei onderhoudswerkzaamheden.

Zaterdag 5 juni

Gisteravond hebben we de eerste regendruppels gehoord op het dak van de camper sinds we op pad zijn. En vanochtend heeft het twee uur gemiezerd. Was het gisteren nog zevenentwintig graden, vandaag komt de temperatuur niet boven de veertien uit. En er waait een harde wind. We wandelen een rondje door het uitgestorven dorp. Behalve dan dat er bij zo'n tien huizen, verspreid door het dorp een soort rommelmarkt op de stoep wordt gehouden. En er is markt: één vrachtwagentje probeert tuinplanten te slijten.

In de middag gaan we op de fiets naar Middelharnis. Een leuk stadje, veel terrasjes en gezellig druk.

Zondag 6 juni

Weer een fraaie dag vandaag met volop zon, na overigens een erg koude nacht. Tijd voor opnieuw een pittige fietstocht. Deze keer langs het Haringvliet naar Ooltgensplaat. Daarna langs het Volkerak en Krammer naar Oude Tonge. Daar gaan we op zoek naar de voetbalvelden van de plaatselijke club. Eind jaren zestig is Wim daar geweest in het kader van een uitwisseling met "zijn" voetbalclub Roda uit Deventer. Het complex is nog vrijwel onveranderd. Hoewel een renovatie geen overbodige luxe zou zijn. Na zevenenveertig kilometer zijn we terug bij de camper. Daar zitten mijnheer en mevrouw eend op ons zitten te wachten: ze zijn gek op een koekje. Ze eten uit de hand. De rest van de middag zitten we heerlijk in de zon bij te komen.

Maandag 7 juni 

Drie dagen Stad aan 't Haringvliet vinden we genoeg. We trekken verder en wel naar Gorinchem. Daar vlakbij, in het dorp Arkel, wonen kennissen die net als wij in 2010 en 2011 met twee camperreizen mee geweest zijn. In de jaren erna hebben we altijd contact gehouden. Herman, de man van Wil, is inmiddels overleden en Wim, de man van Jannie, heeft Alzheimer en woont niet meer thuis.

De enige camperplaats in de buurt van Arkel ligt in de jachthaven van Gorinchem: WSV de Merwede genaamd. Een mooie camperplaats aan de rand van een recreatiegebied en op loopafstand van het centrum. Daar gaan we eerst naar toe en dat ziet er fraai uit. Oud, veel historie en leuke winkeltjes. Na een lekker broodje bij Bakker Bart (vertrouwd want die hebben we in Apeldoorn ook) houden we een korte siësta bij de camper. Waarna we op de fiets na acht kilometer in Arkel aankomen. Na de koffie en een glaasje wijn en veel bijkletsen krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld: macaroni met Indische kruiden. En ijs toe. Tegen acht uur nemen we afscheid van Jannie en Wil. Een beetje moe maar voldaan brengen we de avond verder in gepaste rust door. Gelukkig hoeven we vanavond niet af te wassen.   

Dinsdag 8 juni

Onze laatste reisdag. We vertrekken vroeg uit Gorinchem. En het is nog best spannend om de stad heelhuids uit te komen. De wegen zijn smal en hier en daar is elkaar passeren onmogelijk. Uiteindelijk belanden we op de A15 richting Nijmegen. Daaronder ligt de Ooypolder en daar kun je prachtig fietsen. Ergens bij Kekerdom parkeren we de camper en gaan op pad. Na Millingen aan de Rijn, Doornenburg, Gendt, Haalderen en Bemmel en vier keer een oversteek met een pontje hebben we er vijftig kilometer opzitten. Een waardige afsluiting van dit deel "Uitje in Nederland".     

Maandag 5 juli 2021

We vervolgen ons "Uitje in Nederland". Via "Social Deal" hebben we een camperplaats geboekt in Well, in Noord Limburg. Vijf nachten voor tien euro, exclusief stroom en toeristenbelasting. De camperplaats heeft plaats voor vijftien campers en behoort bij het restaurant "De Wellsche Hut". De regio hier heet De Maasduinen en je kunt er prachtige fietstochten maken. Op de heenweg maken we eerst nog een tussenstop in Sint Agatha, vlakbij Cuijk: we gaan op de koffie bij vrienden van ons, Ben en Liesbeth.

Rond half twee komen we aan bij de Wellsche Hut: we zijn de eerste camper vandaag (!). Op de heenweg miezerde het nog, op de camperplaats is het gelukkig droog. We beginnen met het verkennen van de omgeving. Het dorp Well, vijf kilometer van de camperplaats, stelt niet zoveel voor. We fietsen langs de Maas tot het voetgangerspontje naar Blitterswijck. Waarna we via een omweg bij het Leukermeer uitkomen. We kennen allebei de naam, maar kunnen ons niet herinneren of we er eerder geweest zijn. Mogelijk ergens in de begin jaren negentig, toen nog in onze surfperiode. Een erg grote recreatieplas met alle mogelijke voorzieningen die daar bij horen. Met zelfs een mooie camperplek met nog plaats genoeg: tien euro exclusief stroom. Iets om te onthouden. Na het eten lopen we nog een rondje van een uur rond het recreatiepark achter de camperplaats. Hermetisch afgesloten, maar wel met een winkel bij de ingang. Handig om te weten. Overigens zijn er in de loop van de middag nog vier andere campers bij gekomen en dat maakt het wel zo gezellig. 

Dinsdag 6 juli

We gaan op de fiets naar Duitsland, het is droog vandaag, maar er staat een harde wind. De grens ligt overigens tweehonderd meter van de camperplaats. We zijn op alles voorbereid: met mondkapjes en onze GGD inentingsboekjes. We gaan eerst naar Weeze, waar we al vaker op de camperplaats gestaan hebben. Ook in Duitsland heb je fietsknooppunten. helaas niet zo uitgebreid als in Nederland. We dwalen dan ook regelmatig af van de gewenste route. Voor we in Weeze aankomen, moeten we eerst langs het vliegveld. Een enorm complex. Mogelijk dat het vroeger een onderdeel is geweest van een militaire basis met enorme kazernes. Die staan nu allemaal leeg en zijn ingenomen door de brandweer die er een oefencomplex van gemaakt heeft. Na het stadje Weeze, niet bijzonder, fietsen we door naar Kevelaer, een bedevaartsoord. Veel kerken, kapelletjes en winkels met kaarsen, beelden en andere religieuze souvenirs. Het is er gezellig druk in het leuke centrum. En we komen er zelfs bekenden tegen: Jan en Pieta uit Emmen, waar we vorige week nog op bezoek zijn geweest. Terug bij de camper kunnen we nog buiten zitten. met af en toe een zonnetje tussen de wolken door. Aan het einde van de middag gaan we eten bij het restaurant. We hebben geen zin om te koken: en onze overburen ook niet. Dus hebben we met z'n vieren gezellig zitten kletsen en lekker gegeten. 

Kevelaer: herdenkingskapel

Woensdag 7 juli

Weer een fietsdag en wel een route door "De Maasduinen". Vooral de eerste helft van de route is fraai: door een groot bosgebied, afgewisseld met heidevelden en veel vennen en plassen. Ergens onderweg komen we een enorm veld tegen met bloemen: volgens de Iphone van Wobbie zijn het "hanenkammen". Er wordt hard gewerkt door waarschijnlijk buitenlandse uitzendkrachten. Waar ook hard gewerkt wordt is aan de ruïne van kasteel Bleijenbeek, ergens in de buurt van Afferden. En dat harde werken zal nog wel een paar jaar door moeten gaan: het lijkt nog nauwelijks op een kasteel. In de plaats Gennip maken we een tussenstop bij Bakker Bart voor koffie en tosti's, waarna we aan de terugreis beginnen. Een route langs de Maas, die je overigens amper ziet. Bovendien hebben we kilometers lang de wind tegen. We kunnen merken dat we een dagje ouder worden. Terug bij de camper zitten er zevenenvijftig kilometers op: de stoelen gaan in de horizontale stand. 

Een veld vol "hanenkammen" volgens de Iphone

De ruïne van kasteel Bleijenbeek

Donderdag 8 juli

Vandaag een rustdag wat het fietsen betreft. We besluiten om te gaan wandelen en wel naar de Maas. Well ligt tenslotte aan deze rivier. Even voorbij de camperplaats komen we een bord tegen: Well 3 kilometer. Eén kilometer verder opnieuw een bord: Well 3 kilometer. En opnieuw een kilometer verder weer zo'n bord: slecht voor onze moraal. Na bijna zeven kilometer zijn we dan eindelijk bij de Maas. Gelukkig is er een restaurant waar we uit kunnen puffen. Waarna we weer bijna zeven kilometer terug moeten wandelen. Redelijk uitgewoond komen we terug bij de Wellsche Hut. Met als beloning een lekkere douche in de camper. Morgen, onze laatste dag hier, toch maar weer fietsen.

Kunst onderweg

Vrijdag 9 juli

Fietsten we woensdag naar het noorden, vandaag dus naar het zuiden. Het eerste deel gaat door de bossen, via Wellerlooi naar Arcen. Daar steken we de Maas over met een pontje, waarna we verder fietsen naar het rozendorp Lottum. Daar belanden we in "De Rozenhof". Een soort park met zo'n tweehonderd verschillende soorten rozen. Fraai aangelegd en leuk om doorheen te wandelen. Compleet met een prijsvraag: welke vind je de drie mooiste rozen. Natuurlijk doen we mee, hoewel we geen idee hebben wat we kunnen winnen. Waarschijnlijk een flesje rozenwater denken we. Het vervolg van de route loopt langs de Maas. Via Broekhuizen en Blitterswijck. Met een vervelende wegomleiding ergens daartussen. Er wordt een dijk verzwaard en een deel van onze knooppuntenroute is onbegaanbaar. Na het nodige gepuzzel komen we uiteindelijk terug in Well. Terug bij de camperplek zitten er ruim vijftig kilometer op. Als afsluiting van het verblijf hier gaan we eten bij "De Wellsche Hut". Morgen gaan we verder.

Arcen vanaf het pontje naar Lottum

De Rozenhof in Lottum

Zaterdag 10 juli

We zakken verder af naar het zuiden en stoppen in Landgraaf. Daar lijkt een aardige camperplek te zitten. Na eerst nog even getankt te hebben in Well, voor € 1,34 de liter, gaan we op pad. Na anderhalf uur zijn we in de bewoonde wereld van Zuid Limburg. Eigenlijk één grote stad bestaande uit Kerkrade, Landgraaf en Heerlen. De camperplek heeft plaats voor zo'n twintig campers, die dan wel erg dicht bij elkaar staan. Gelukkig staan er nu maar een stuk of tien. De camperplek ligt aan de voet van de Wilhelminaberg . Een enorme berg puin en grind, overgebleven uit de tijd van de steenkolenmijnen. Tegen die berg is aan een zijkant het wintersport attractiepark SnowWorld opgebouwd. Even verder is een stenen trap neergelegd van een paar honderd treden. Helemaal bovenaan, op de top, wordt nog hard gewerkt om er een fraai uitkijkpunt van te maken. Op de terugweg van de wandeling komen we langs de "Gedachtenis Kapel van de Mijnwerkers". Met op plaquettes de namen van 1455 mijnwerkers die onder de grond het leven gelaten hebben. We komen er een oud-mijnwerker tegen die de kapel beheert. De man vertelt honderduit over de geschiedenis van die mijnen. Overigens is er van die mijnen weinig tastbaars meer over. Hier en daar staan nog wat kolenwagons en wat foto's, en dat is het wel. Nog even over het weer. Na een droge, wat benauwde en bewolkte dag, krijgen we tegen de avond een enorme plensbui over ons heen: de eerste deze week. En volgens de voorspellingen komt er nog meer nattigheid.  

De trap naar de top van de Wilhelminaberg

Gedachteniskapel van de Mijnwerkers

Zondag 11 juli

Vandaag gaan we op de fiets door het Zuid Limburgse land: heuvels op en af dus. Via de Brunssummerheide naar Brunssum en Schinveld. Daar belanden we zo maar op een rommelmarkt. Groot, volle kramen en een modderig terrein na de regen van gisteravond. We vinden er niets van onze gading. De route gaat verder door een deel van Duitsland. En ook nu weer raken we twee keer het spoor bijster. We hebben het al eerder opgemerkt, het knooppuntensysteem bij ons is wat klantvriendelijker dan bij de buren. Via Gangelt, Stahe en Teveren komen we terug in Nederland. Waar we weer de Brunssummerheide  over moeten. En waar we plotseling bij het gedenkteken voor Nicky Verstappen uitkomen: erg indrukwekkend. Na vijfenvijftig kilometer zijn we terug bij de camper, waar we nog heerlijk in de zon kunnen zitten. Na het eten lopen we nog een rondje Wilhelminaberg. Aan de andere kant van die berg worden we onthaald door de muziek van een volkszanger. Die staat op te treden op het festivalterrein van PinkPop. Een enorm groot terrein met een enorme geluidsinstallatie. We zien er niets van maar horen het des te beter. Gelukkig niet meer aan "onze" kant van de berg. 

Even pauze onderweg

Gedenkteken Nicky Verstappen

Maandag 12 juli

We verlaten Zuid Limburg. Er lijkt veel regen op komst en we hebben geen zin om een paar dagen binnen te zitten. Inpakken en wegwezen dus. Maar we gaan eerst nog even België in en wel naar Genk. Daar in de buurt staat het landgoed "De Bokrijk" wat nu ingericht is tot een toeristische attractie. Met als blikvanger een betonnen doorgang  van zo'n één meter zeventig diep door één van de vele meren. Het landgoed is enorm groot, met een kasteel, grote speeltuin, een museum en een fraai park. Veel wandelpaden en een fietsroute er om heen en die gaan we dus volgen. Waarbij we ook door het meer komen. Leuk om een keer gedaan te hebben , maar om daar nou voor om te rijden....

De volgende halte ligt tussen Hasselt en Lommel. Daar in de buurt van het dorp Hechtel-Eksel kun je door de boomtoppen fietsen. En ook dat willen we wel eens meemaken. We combineren het met een fietstocht door de Hoge- en Lage Kempen. Al met al vijftig kilometer, wat verder dan de bedoeling was. Halverwege komen we langs een enorm Duits oorlogskerkhof. Het grootste kerkhof buiten Duitsland, met bijna veertigduizend graven, hoofdzakelijk uit de Tweede Wereldoorlog. Vooral vanwege de grootte erg indrukwekkend.