Duitsland najaar 2017

 Zo, de zomer is weer voorbij. De schade aan de camper, nog van oktober vorig jaar, is gerepareerd. En we zijn deze keer wel heel erg druk geweest. Oppassen op de kleinkinderen en een aantal "dagjes uit" geweest. Naar pretparken, speeltuinen, de dierentuin en wat niet al. En bijna drie weken een hond te logeren gehad. En we zijn aan het schilderen geweest. Het hele huis is weer wit, alle regenpijpen weer rood en de balustrade van het balkon is weer donkergroen. En als toetje hebben we vorige week zaterdag de Airborn-Wandeltocht in Oosterbeek gelopen. Volgens de organisatie de tien kilometer, maar volgens de wandelapp van Wobbie zeventien kilometer toe we terug waren. En volgens onze ledematen waren het er wel twintig. Tijd om even bij te komen dus. En dat gaan we met de camper in Duitsland doen op maandag 4 september. Eind september willen we terug zijn, dan is onze kleizoon Luca jarig. En moeten we inpakken voor de volgende reis naar Portugal; maar daarover later meer. 

 

Maandag 4 tot en met Woensdag 6 september

We gaan om half tien op pad. In de TomTom hebben we Maastricht ingetoetst, maar ergens bij Venlo, tijdens een koffiestop, maken we daar Koblenz van. Even ten noorden daarvan ligt het dorp Urmitz met volgens het NKC boek een aardige camperplaats. En dat valt niet mee: kleine plaatsen en bomvol. We rijden door naar Koblenz, waar we eerst op een enorm winkelcentrum terechtkomen, met vooral outletwinkels. De score deze keer: twee paar schoenen. In Koblenz zelf komen we terecht op een parkeerplaats voor bussen en campers.  Weinig bussen en veel campers. En ondanks de maar vijf euro voor een ovenachting zijn er nog aardige plaatsen vrij: voorzieningen, op een prullenbak na, zijn er niet. De plek ligt bijna aan de Moezel en maar op twee kilometer van het centrum. Daar gaan we dus voor in de avond naar toe. In Koblenz is de "Deutsche Eck" een must om te bezoeken. Daar stopt de Moezel en gaat op in de Rijn. En dat onder het toeziend oog van Kaiser Wilhelm, een enorm standbeeld (over de smaak valt niet te twisten).

Op dinsdagmorgen gaan we fietsen. We willen langs de ene oever heen en langs de andere terug. Alleen kunnen we pas na twintig kilometer de rivier over via een brug. Maar na café mit pflaumenkuchen gaat de weg terug een stuk sneller. Na de middag gaan we nog even het centrum van Koblenz in. Mooie winkels en gezellig druk en heel veel leeftijdgenoten.

Op woensdagmorgen gaan we verder. We rijden zestig kilometer langs de Moezel en stoppen zo'n acht kilometer voorbij Cochem in het dorp Ernst. Daar zitten twee camperplaatsen naast elkaar: qua prijs maakt het niet uit, beiden kosten € 10 per nacht. We kiezen voor de cp waarvan wij denken dat die gratis wifi heeft. Als we aankomen zijn er nog plaatsen vrij, maar na de middag loopt alles vol. Tot in de avond rijden er nog campers langs op zoek naar een overnachtingsplaats. Na de middag gaan we op de fiets naar Cochem. Volgens ons het toeristisch centrum in de Moezelstreek. Het is er druk en vol met toeristen. Leeftijdgenoten aangevoerd met boten, bussen en elektrische fietsen. En de prijzen in de winkels en horeca zijn er naar. Terug bij de camper gaan we de wifi uitproberen. En we kunnen ons hart ophalen, we hebben een prima verbinding.

Donderdag 7 en Vrijdag 8 september

Op donderdagmorgen gaan we verder langs de Moezel. Deze keer stoppen we in Zell: wereldberoemd vanwege de witte wijn "Zeller Schwarzer Katz". We staan op de camperplaats bij de voetgangersbrug: kost zeven euro per nacht. Eenmaal geparkeerd kijken we om ons heen en ontdekken dat we hier zeven jaar geleden ook geweest zijn. Hoog boven Zell zien we een torentje, de Collis Turm, waar je op twee manieren naar toe kunt wandelen. We proberen de kortste route, en dat blijkt een enorme klauterpartij. Eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht over Zell, de Moezel en de camperplaats. Voor de terugweg nemen we de langere en wat makkelijker route. Terug bij de camper hebben we even wat tijd nodig om bij te komen. Aan het einde van de middag gaan we nog even Zell in, waar net weer een enorme toeristenboot aan het aanleggen is. Allemaal leeftijdgenoten, en allemaal in het zondagse pak voor kennelijk een avondje uit in Zell. Tot slot gaan wij ook aan de borrel, of beter, aan de Zeller Schwarzer Katz. De smaak komt ons bekend voor, want deze wijn wordt onder een andere naam ook door de Lidl verkocht. Behalve de naam is daar ook de prijs anders. 

Op woensdagmorgen gaan we eerst weer rijden. Omdat het in de loop van de middag zal gaan regenen, rijden we eerst naar het dorp Morsdorf. Daar in de buurt is over een vallei een hangbrug gebouwd van driehonderdzestig meter lang, honderd meter hoog en vijfentachtig centimeter breed. Met de prachtige naam Hangeseilbrucke Geierlay. Het is de langste hangbrug van Duitsland en het is er druk. Gelukkig is het droog, maar er staat een harde wind. En dat maakt de overtocht tot een wiebelig gebeuren, vooral als je tegenliggers moet passeren. Terug bij de camper gaan we eerst maar even eten om bij te komen. Daarna rijden we terug naar Zell, waar we eerst boodschappen doen. Waarna we de andere camperplaats opzoeken, bij het zwembad. De rest van de dag brengen we in gepaste rust door. Wachtend op het slechte weer dat is voorspeld en wat maar niet wil komen.

Zaterdag 9 en Zondag 10 september

We zakken verder naar het zuiden want we willen naar de beroemde toeristenplaats Bernkastel-Kues. Die plaats zelf heeft geen camperplek: vijf kilometer ervoor in het dorp Graach, zit er wel één. En dat is een dure: €13, inclusief stroom. We gaan dus op de fiets naar Bernkastel-Kues. En ook daar is het een drukte van belang met boten en bussen vol toeristen. En weer heel veel elektrische fietsen. Het oeroude centrum bestaat vooral uit winkeltjes afgewisseld met horecagelegenheden. En we komen weer een verleidelijk pad tegen naar "Burg Landshut". Dat blijkt uiteindelijk een uur lang steil omhoog ploeteren voor een prachtig uitzicht. Terug in Bernkastel, en net na de koffie begint het te regenen, en niet zo zuinig ook: de eerste serieuze regen deze reis. Terug bij de camper gaan de fietsen weer de garage in en wij met de benen omhoog.

Op zondagmorgen maken we eerst een rondje Moezel op de fiets. Weer langs één oever heen, tot een brug, daar overheen en langs de andere oever weer terug. Met weer een koffiepauze in Bernkastel. Zelfs op zondagmorgen is het er druk. Na de lunch gaan we verder met de camper, nu naar Minheim. Het dorp stelt weinig voor, de camperplek ligt fraai aan de Moezel (€ 7,20). Aan het einde van de middag lopen we nog even het dorp uit, een route naar de "Pestcapelle". Midden tussen de druivenstruiken door, voorzien van informatieborden over planten, snoeien, oogsten en de diverse soorten. Nooit geweten dat er zoveel druivensoorten zijn.

Maandag 11 en dinsdag 12 september

Maandag maken we een laatste stop aan de Moezel: we gaan naar Trier. Groot, oud, druk en ook hier nog veel toeristen, ondanks het slechte weer. We hebben het gevoel dat de herfst al begonnen is. Met een zekere regelmaat krijgen we een flinke regenbui over ons heen. We staan op een grote camperplaats aan de rand van de stad, met de fraaie naam Traviris, voor € 10,40 per nacht. Na de middag gaan we op de fiets naar het centrum. En dat centrum staat vol met oude kerken en gebouwen, deels nog gebouwd op fundamenten uit de Romeinse tijd. We lopen wat rond, bekijken het één en ander en drinken koffie. Tot slot maken we een rondrit met een toeristentreintje vanuit het idee "zo zie je alles". Bovendien zitten we droog wanneer het tijdens de rit weer met bakken uit de hemel komt.

Na een natte nacht gaan we op dinsdagmorgen weer een stukje zuidelijker. Nu naar Saarburg  en dat, de naam zegt het al, ligt aan de rivier de Saar. En mooie gezellige plaats met een mooie camperplek. En een ruïne van een burcht op een rotspunt, waar we natuurlijk naar toe moeten. Daar bovenop zien we in de verte een stoeltjeslift. Ook daar gaan we naar toe. Het eindpunt blijkt bovenop een bergkam te liggen, vlakbij een bungalowpark van Landal . Helaas is daar boven alles gesloten: "dienstag ruhetag". Terug bij de camper kunnen we zowaar nog even in de zon zitten. maar al snel begint het alweer te hozen. We maken dankbaar gebruik van de douches op de camperplek.

Woensdag 13 september

Onze laatste dag van deze reis, alleen weten we dat 's ochtends nog niet. Het heeft de hele nacht geregend en hard gewaaid en dat blijft de hele ochtend zo. We doen eerst wat boodschappen in Saarburg, waarna we gaan rijden. Op naar Luxemburg, waar we eerst gaan tanken. Een liter diesel kost hier nog geen euro. Dan gaan we op zoek naar een camperplek, die we ergens op een industrieterrein vinden. Er kunnen drie campers staan, twee plekken zijn bezet en op de derde plek kan onze deur amper open. Bovendien regent het hard. We besluiten verder te rijden, terug naar Duitsland, de Eifel in. Lang geleden zijn we daar vaak geweest bij toenmalige vrienden. We bezoeken allerlei bekende dorpen en plekken. Dat denken we tenminste. De namen kloppen nog, maar verder herkennen we nog maar weinig. Als we dan ook nog via een onmogelijke omleiding een erg modderig bospad op gestuurd worden, en uiteindelijk ook weer terug moeten, is de lol er wel een beetje af. In Pronsfeld bekijken we één van weinig camperplekken in de Eifel. Een aardige plek als het mooi weer is, en dat is het dus niet. We besluiten om naar huis te rijden. We eten wat onderweg, waarna we om zeven uur weer terug zijn in Apeldoorn. 

De Moezelstreek blijft een prachtig stukje Duitsland, en dan vooral het stuk tussen Koblenz en Trier. Leuke dorpen, prima fietsmogelijkheden en mooie camperplaatsen. En heel veel campers: helaas zie je dat vooral terug aan de prijzen van de camperplaatsen. De gratis camperplaatsen zijn vrijwel verdwenen. Gemiddeld kost een overnachting nu zo'n tien euro, de voorzieningen komen daar nog bovenop. Bovendien maakt een beetje aardig weer, zoals we de eerste dagen hadden het rondtrekken in deze streek een aangename bezigheid. Maar als het veel achter elkaar regent.......