Maandag 6 februari

Het was erg koud vanmorgen bij het opstaan. En dat blijft de hele dag zo, temperaturen van dik onder nul. Gelukkig schijnt de zon ook vandaag, en ziet het winterlandschap er erg mooi uit. Tegen het einde van de middag proberen we ergens langs de A75 op een camperplek te komen. Halverwege blijkt de weg niet meer sneeuwvrij. We komen bijna vast te zitten op het steeds smaller wordende paadje. Met veel moeite kunnen we ergens omdraaien en sukkelen we weer omhoog naar de grote weg. We stoppen op de grote parkeerplaats voor de beroemde brug bij Millau. Daar is alles afgesloten, je kunt er enkel parkeren. En we zijn opnieuw de enige camper. Af en toe komt er een auto langs voor een sanitaire stop in de struiken. 

Dinsdag 7 en Woensdag 8 februari

Het wordt eentonig, maar het was weer steenkoud vannacht. Dus maar snel verder naar het zuiden. Zo'n vijftig kilometer voor de Middellandse Zee is de sneeuw verdwenen en vriest het niet meer. Maar nu waait het enorm, we houden met moeite de camper op het rechte spoor. Dat blijft zo tot in Blanes, waar we een camping opzoeken: La Masia, waar we al eerder geweest zijn. Door de stad gewandeld en wat gedronken in bijna de enige gelegenheid die open is. Op woensdagochtend proberen we een probleem met een lekkende kraan in de badkamer op te lossen. En dat lukt gedeeltelijk; geen lekkage meer, maar ook geen warm water meer uit de kraan. Daar is mee te leven. Verder hebben we naar het schaatsen gekeken, gewandeld, schaatsen gekeken en weer gewandeld. Overdag is het tien graden, maar 's nachts vriest het hier ook.

Donderdag 9 februari

Om tien uur zijn we vertrokken uit Blanes. We hebben eerst nog even uitgebreid gedoucht. Het toiletgebouw is heerlijk verwarmd, zelfs de vloer. We hebben de kustlijn gevolgd naar het zuiden. In Barcelona langs de haven en het vliegveld gereden en dat was goed te doen. Daarna verder naar Sitges, langs de kustweg met veel bochten: een mooie route. Om vier uur waren we in de plaats Peniscola en belanden op het camperpark "Stop and Go". In deze periode heet het een camperpark, in de zomer is het een camping. Dat kost zes euro per dag, inclusief nette douches, toiletten en Wifi. De plaatsen zijn gemarkeerd met bomen, waardoor het in en uitrijden met een camper nogal link is. Er staan hier Nederlanders al vanaf oktober vorig jaar te overwinteren: nog even niets voor ons.

Vrijdag 10 februari

Vandaag hebben we weer een dikke driehonderdkilometer gereden. In de buurt van Benidorm hadden we enkele overnachtingsplekken uitgezocht. Maar die vielen tegen. Vrijstaan lukt in deze omgeving zo wie zo niet meer. En de officiële camperplekken en campings staan barstenvol met overwinteraars. Uiteindelijk vinden we nog één plek op de grote camping La Blanch in Altea. Nog even door het gezellige dorp gewandeld en op een terras gezeten. De hoogste temperatuur vandaag was zeventien graden, maar wel met een harde wind. 

Zaterdag 11 februari

Vandaag een korte etappe van maar honderd kilometer. We hadden een paar mogelijke camperplaatsen uitgezocht. En op de eerste blijven we gelijk: een camperplaats nog niet helemaal af. Zo'n tien kilometer uit de kust en midden tussen enorme tuincentra met olijfbomen en palmen. We zitten vlak bij de plaats Elche en deze omgeving is beroemd vanwege het grote aantal palmbomen. Vanmiddag naar de zee gefietst en daar twee vrije camperplaatsen bekeken. Het dorp wordt omringd door 300.00 palmbomen, uniek in Europa. Veel vrouwelijke palmen dragen dadels. Bladeren van de mannelijke bomen gaan heel Europa door voor de processies op palmzondag.

Zondag 12 februari

Het was bitter koud vannacht, weer dik onder nul. Sta je tussen palm- en olijfbomen en cactussen, vriest het! We staan nu in de plaats Mazaron, onder de grote stad Cartagena. En we staan "in het wild". Een soort natuurgebied, wat nog ontwikkeld moet worden voor woningbouw. Morgenvroeg gaan we op de koffie bij Marinus en Catrien, mededeelnemers aan de Marokkoreis van vorig jaar. Zij staan hier vlakbij op een camping.

Maandag 13 februari

Vanochtend op de koffie geweest bij Marinus en Catrien; erg gezellig. We hebben afgesproken dat we vanaf morgen samen verder trekken. Vanmiddag een rondje in de omgeving gereden en boodschappen gedaan. Weer enkele mooie vrije camperplaatsen ontdekt in deze mooie streek. Daarna in de zon gezeten en voor in de avond door Mazaron gewandeld.

Dinsdag 14 februari

De zon scheen weer volop bij het opstaan. We zijn druk op onze manier. Eerst moet de cassette van het toilet leeg. Op een daarvoor bestemde plek bij een camping, dus eigenlijk niet voor ons, krijgt Wim ruzie met een Duitse "mijnheer". Het gaat waarschijnlijk over de a-sociale camperaars (vrij vertaald). De man loopt helemaal leeg, hopelijk is hij er wat van opgeknapt. Daarna op weg om een Spaanse gasfles te kopen. Door de koude avonden en nachten raakt ons gas op; en vullen is er hier niet bij. Vervolgens gaan we tanken en omdat er een wasstraat aanwezig is, gaan we gelijk de camper wassen. Hopelijk is alle zout en pekeltroep er nu af. Om half twee worden we opgehaald bij de pomp, we gaan met een groep kennissen van Marinus en Catrien eten. In een dorp met de naam Ramonete, in een restaurant met eetzalen waar alle stoelen bezet zijn. Gelukkig is er voor ons gereserveerd. We zijn met z'n tienen, het driegangenmenu duurt tot vijf uur en inclusief alle drank zijn we samen twintigeuro kwijt. Erg lekker, zo willen we het wel vaker. Na het eten zoeken we een camperplek in de buurt op. De plaats heet Cobo Cope en ligt pal aan zee. Een wat verlaten oord. In de avond begint het hard te waaien en zelfs te regenen

Woensdag 15 februari

Vandaag een rit door de bergen, het binnenland in. We reizen door een eenzame streek langs bergtoppen in allerlei kleuren. We stoppen in de plaats Caravanca; een bedevaartsoord met veel oude kerken. Daarna trekken we verder naar een dorpje nog verder in de bergen met de naam Inazares. We overnachten op een soort dorpsplein en eten er in één de twee dorpscafés. Meer dan de helft van het dorp bestaat uit eenvoudige vakantieverblijven. Kennelijk voor mensen die van wandelen houden. En dat hebben wij natuurlijk ook nog gedaan. 's Avonds wordt het weer koud; de kachel moet aan.

Donderdag 16 juni

Na ook hier een koude nacht, we zitten op 1800 meter hoogte, trekken we rond tien uur verder. Opnieuw een bergrit over hoge toppen en door diepe dalen. En door de sneeuw. We trekken rond een groot stuwmeer, waar we wandelen en zoeken naar een overnachtingsplaats. Die vinden we niet aan het meer, maar boven op een bergtop, aan de rand van een enorme vallei. Boven op de top ligt de plaats Iznatoraf; we staan er op een parkeerplaats en hebben een geweldig uitzicht. Zo ver we kunnen kijken staan er olijfbomen. Die olijven worden hier gebruikt voor de olie en niet voor de consumptie. Morgen verder richting Portugal, via Cordoba en El Rocio.

Vrijdag 17 februari

We besluiten vandaag naar Cordoba te gaan. Na een ontspannen rit belanden we om één uur op de grote parkeerplaats in Cordoba, vlakbij het historisch centrum. Tegen betaling mogen we er parkeren en zelfs overnachten. Alleen de stoelen mogen niet naar buiten: het is geen camping!. Het terrein is onderdeel van een soort park, waar volop getrimd wordt. Behalve onze campers staat er nog één geparkeerd, maar zonder bewoners. In de middag hebben we het oude centrum van Cordoba bezocht. Vooral het enorme kerk-complex was indrukwekkend. 

Zaterdag 18 februari

Als we willen vertrekken blijkt er 's nachts gerommeld te zijn aan de fietsen van Marinus en Catrien, achter op hun camper. Geen van allen heeft er iets van gemerkt, zelfs Max, de hond van Marinus en Catrien niet. Gelukkig verder niets ernstigs, maar het is toch even schrikken. We trekken verder naar Sevilla, waar we in een gigantische supermarkt boodschappen doen. In de middag komen we aan op de camping in El Rocio, waar wij al eerder geweest zijn. Tijd om te rommelen, wassen, een fiets repareren en de 5000 meter schaatsen te kijken. En aan de borrel natuurlijk, in de stralende zon, dus in de korte broek. Morgen is er weer het één en ander te doen hier in de kerk. We zijn benieuwd.

Zondag 19 februari

Vanochtend zijn we dus naar de kerk geweest. Met een processie meegelopen naar binnen en daar de dienst meegemaakt. Het heeft veel weg van een georganiseerde chaos met heel veel mensen. Aan het einde van de dienst kregen we van de mensen om ons heen een hand: kennelijk om elkaar vrede toe te wensen. Vonden wij een bijzondere ervaring. het dorp staat vol auto's en bussen. Allemaal mensen die een dagje uit zijn en een kerkdienst bijwonen. Vanmiddag in de zon bijgekomen van de kerkdienst. Het werd weer dertig graden.

Maandag 20 februari

Weer een prachtige dag na een koude nacht, we zijn op de fiets weggeweest naar Matalascanas, een plaats aan zee. Heen en terug zo'n veertig kilometer. Onderweg zijn we nog dromedarissen en aardbeien tegengekomen. De dromedarissen hebben we maar laten staan, we hebben wel een kistje aardbeien meegenomen. Morgen verder naar Portugal.

Dinsdag 21 februari

Op weg naar Portugal dus. We trekken langs de kust en dat is een mooie route. En onderweg bij de Lidl boodschappen gedaan. Vlak over de grens in Portugal  weten we een pomp waar gasflessen gevuld kunnen worden. We rijden plompverloren het krappe terrein op; blijkt de hele pomp verdwenen te zijn. Een paar kilometer verderop zouden ook gasflessen gevuld kunnen worden; blijkt dat we daar zelf een speciale adapter voor moeten hebben. En die hebben we niet, dus nog even geen gevulde gasflessen. Gelukkig hebben we de Spaanse gasfles nog. We gaan naar Manta Rota. Pal aan zee zijn daar twee hele grote parkeerplaatsen, we hebben er al eerder gestaan. Eén van die parkeerplaatsen is nu een officiële camperplaats geworden. Vier euro per dag inclusief water en verzorging. Het is er druk met wel zestig campers. In de middag lekker langs het strand gelopen en lopen dollen met Max, de hond van Marinus en Catrien.

Woensdag 22 en Donderdag 23 februari

Weer twee stralende dagen. Op woensdag zijn we met z'n allen op de fiets naar Monte Gordo geweest; er koffie gedronken en wat gegeten. Ook hier is het druk met bijna allemaal Nederlands overwinteraars. Op de terrassen kun je er met de Nederlandse taal prima uit de voeten. Op de donderdag samen naar Tavira gefietst. Een leuke tocht over de officiële Algarve fietsroute. We zitten nu in het grote overdekte winkelcentrum. Hier kunnen we internetten, uiteraard met koffie.

Vrijdag 24 februari

We hebben gisteravond met z'n vieren heerlijk buiten gegeten; we zijn zelf aan het kokkerellen geweest. En besloten om vandaag verder te trekken. We gaan eerst gasflessen vullen in Quelfles, bij Olhao. Daarna zoeken we de "campercamping" op in Moncarapacho, een stukje het binnenland in. Vijf kilometer boven Fuseta. Na enig zoekwerk vinden we deze: een eind buiten het dorp. Een groot terrein met campers, maar ook her en der auto's, caravans en vrachtauto's van Circus Dallas. Kennelijk in stalling hier. Evenals vier honden, twee kamelen, twee paarden, een varken, een papagaai en een haan. Een wat wonderlijke wereld, maar we kunnen douchen en internetten.

Zaterdag 25 en Zondag 26 februari

Zaterdagochtend zijn we op de fiets naar het dorp Fuseta geweest. Daar gewandeld en wat gegeten. Daarna met z'n tweeën doorgefietst naar Pedras del Rei. We hebben daar zelfs nog even tussen de duinen in de zon gelegen; uit de wind heerlijk. Op zondag weer gefietst naar Fuseta, we dachten dat daar een markt was. Mooi niet dus deze zondag, dus verder gereden naar Estoi, tien kilometer het binnenland in. Daar een voormalig paleis bezocht, nu in gebruik als hotel. Al met al weer veertig kilometer gefietst onder een stralende zon. Morgen gaan we weer verder. 

Maandag 27 februari

We rijden verder richting Albufeira en vinden met enige moeite de nieuwe camperplaats "Parque de Galé". Er is plaats voor dertig campers en wij pikken de laatste twee plekken in. Het kost hier vijf euro per nacht, inclusief water, elektra en Wifi. Vanmiddag eerst naar het strand gewandeld. En al met al zijn we anderhalf uur weggeweest. Daarna vis gegeten bij Marinus en Catrien; erg lekker. In de avond krijgen we een berichtje dat Twan, onze kleinzoon, op school zijn arm gebroken heeft. Dat zijn minder leuke berichten, jammer dat we er niet even heen kunnen. 

Dinsdag 28 en Woensdag 29 februari

Via via hebben we de naam van een strand doorgekregen, waar campers vrij staan. We gaan op de fiets op zoek. Het wordt een pittige tocht, waarbij er regelmatig stevig geklommen moet worden. Zelfs met de trapondersteuning is het af en toe afzien. De plek ligt bij het plaatsje Benagil, ten westen van Armação de Pera, pal aan het strand van Praia de Marinha. Stil, eenzaam, maar geweldig om te wandelen: onthouden dus. Op de terugweg nog even uitgerust in de duinen in de zon.

Op woensdag opnieuw gewandeld, gefietst en aan het strand gelegen. Morgen een rit van zes kilometer naar een camping: er moet gewassen worden.

Donderdag 1 maart

Vanochtend zijn we eerst naar Albufeira geweest. Daar boodschappen gedaan en onderweg getankt. De diesel is duur hier, bijna € 1,50 voor één liter. Daarna dus de camping opgezocht. Die heet Camping Praia De Armação De Pera. Een groot terrein met veel Nederlandse overwinteraars, maar gelukkig nog veel mooie plaatsen genoeg. Het enige nadeel is dat we op het terras van het restaurant moeten internetten. Vanmiddag met Max langs het strand en door het dorp gewandeld. Overigens vandaag de eerste serieuze regendruppels gehad.

Vrijdag 2 maart

We zijn druk geweest vandaag. Eerst de was gedaan en Marinus geholpen zijn Webklik site voor elkaar te maken. In de middag zijn Wobbie en Catrien met een kennis de boer op geweest. De oogst: sinaasappels, dertig cent de kilo en zelf plukken, olijfolie, amandelen en een paar citroenen. Daarna nog even naar een terras gewandeld. Het weer vandaag: half bewolkt maar wel een frisse wind. 

Zaterdag 3 maart

We hebben er weer een volle dag opzitten. Vanochtend eerst met z'n tweeën met Max een eind gewandeld. Erg leuk, het deed weer denken aan de tijd dat we zelf een hond hadden. De rest van de dag met Marinus en Catrien en vier kennissen van hun doorgebracht. Koffie gedronken, gewandeld en met z'n allen een vismaaltijd klaargemaakt. En veel gekletst natuurlijk. Heerlijk gegeten en gedronken.

Zondag 4 maart

De laatste dag op deze camping. We zijn op de fiets weggeweest het binnenland in. Via een rustige weg tussen sinaasappelbomen door kwamen we plotseling in Silves uit. Daar zijn we eerder geweest en we waren benieuwd naar de camperplaatsen daar. Nou, die stonden vol. Mogelijk komen we de komende dagen er ook nog een keer met de camper. De terugweg was minder. We hebben iets te veel langs drukke wegen gereden. Uiteindelijk bij "Pedro" op het terras uit zitten puffen. Oh ja, onderweg nog iets gekocht voor onze kleindochters.

Maandag 5 en Dinsdag 6 maart

Vanochtend in alle rust ingepakt en uitgebreid  koffie gedronken bij Mieke en Wim, kennissen van Marinus en Catrien. Daarna even langs de Intermarche gereden en een kerkje bezocht op een geweldig uitkijkpunt; Señora da Rocha. Even verder, bij Praia de Marinha, staan een stuk of zes campers, waar we bij gaan staan. Het is een soort parkeerplaats hoog op de rotskust aan zee. Linksaf een diepe afdaling naar een beschutte baai met strand. Rechtsaf een pad over de rotsen naar het dorp Benagil. We wandelen daar in een uurtje naar toe en rusten uit op een terras in de stralende zon, voor we terug gaan. Onderweg ontdekken we dat we hier twee jaar geleden ook al gefietst hebben. Op dinsdag lopen we linksaf via de baai een eind langs de zee. Opnieuw een mooie tocht langs een grillige, prachtige kust. 

Woensdag 7 maart

We hadden al besloten om vandaag verder te trekken, als om negen uur de politie langs komt. Voor zes uur vanavond moet iedereen vertrokken zijn. Wij gaan naar Silves, op zoek naar een nieuwe officiële camperplek. Ondanks coördinaten is die plek niet te vinden. Met enige moeite vinden we twee plekken bij het zwembad tussen de wel honderd andere campers. Door Silves gewandeld, wat boodschappen gedaan, koffie gedronken en gegeten. Daarna zijn we doorgereden naar een camperplek bij een stuwmeer een eind buiten Silves: Barachem do Arade. Aan het einde van de middag met z'n vieren aan het kokkerellen geweest en weer heerlijk gegeten. Tegen de avond komt er een "oude" bekende langs wandelen: Ben. Die zijn we twee jaar geleden in Griekenland en vorig jaar in Marokko tegen gekomen. Morgenvroeg komt hij op de koffie. 

Donderdag 8 maart

Vanochtend is Ben dus op de koffie geweest. Hij bood aan om met hem, op zijn quad een toertocht door het achterland te maken. Wim gaat met hem mee en dat wordt een geweldige ervaring. Over hoge steile heuvels en door diepe dalen via rotspaden. Door een prachtig gebied met mooie vergezichten natuurlijk. Met zo'n ding kom je dus echt overal. De rest van de dag geluierd in de zon.

Vrijdag 9 maart

We beginnen de dag met een fietstocht van twintig kilometer. Het is weer stralend mooi weer. Daarna pakken we in. We moeten eerst boodschappen doen en rijden daarna verder het binnenland in. We rijden tot halverwege de beroemde berg de Monchique. Daar, bij Caldas de Monchique, is een camperplaats met alle voorzieningen. Als we gaan wandelen belanden we zo maar in de vervallen dierentuin, waar we een paar jaar geleden nog op bezoek geweest zijn. Toeval bestaat niet.

Zaterdag 10 maart

Na het ontbijt zijn we aan de wandel geweest, door het dorp Caldas de Monchique. Het dorp staat in het teken van water, wat uit het gebergte door het dorp stroomt en uit bronnen omhoog komt. Er zitten dus veel hotels met kuurbaden hier. Morgen gaan we weer verder: eerst naar de top van de Monchique en daarna op zoek naar een nieuwe overnachtingsplek.

Zondag 11 maart

Het was een drukke dag vandaag. Na het opruimen, inpakken en afrekenen, rijden we naar de top van de Monchique. Hoewel rijden, het is meer sukkelen: we belanden midden in een soort toertocht van wielrenners, bezig met dezelfde route als wij. Op de top is het heerlijk; veel zon en weinig wind. En dus ook een prachtig uitzicht. We wandelen, koffie drinken en zitten in de zon. Daarna gaan we naar Silves, waar we heerlijke kip-piri-piri eten. Op de weg van Silves naar Portimão komen we een bord tegen met "Campismo". We parkeren de campers langs de kant van de weg en gaan op zoek. Het blijkt een soort boerencamping, met alle voorzieningen, maar in een eenzame streek. Nu maar even niet, wel iets om te onthouden. We rijden verder naar de camperplaats in Portimão. Er is nog plaats genoeg tussen de tweehonderd andere campers.

Maandag 12 maart

Vanochtend eerst een andere plek opgezocht voor de campers. We hebben gisteravond drie uur lang het gebrom van het aggregaat van een Franse buurman aan moeten horen. Om gek van te worden. Daarna weer gewandeld, geluierd in de zon en naar Alvor gefietst. Een leuk, nog een beetje Portugees dorp. En dat is bijzonder in dit gedeelte van de kust. Ondanks alle geruchten over het wegsturen van campers, stonden er op twee plekken weer een aantal. Vanavond met z'n vieren buiten bami van Catrien gegeten: veel en erg lekker. 

Dinsdag 13 en Woensdag 14 maart

Na het lozen en vers water innemen reizen we weer verder naar het westen. Bij Lagos, even buiten de plaats, ontdekken we nog een camperplek. Vlak bij de MacDonalds: gratis internet dus, iets om te onthouden. Na boodschappen te hebben gedaan, stoppen we in Boca do Rio. De vallei bij de zee waar campers worden gedoogd en waar we al vaker geweest zijn. 's Middags wandelen we "de berg" over naar Salema, op zoek naar verse vis voor de barbecue. We zijn te laat: de vis wordt 's nachts gevangen en 's ochtends om half acht vanaf de boten verkocht. Morgen een nieuwe poging.

Op woensdagochtend is Marinus in alle vroegte op de fiets naar de haven geweest voor verse vis. De haven was echter uitgestorven en er was geen visser, laat staan vis te bekennen. Morgen maar naar de supermarkt. Verder vandaag weer gefietst, geluierd en gewandeld.

Donderdag 15 maart

Het waait behoorlijk bij het opstaan. Bovendien zien we sedert weken weer serieuze wolken. We gaan een paar kilometer terug, naar een camping: Orbitur Valverde, bij de plaats Luz. Het zonnepaneel van Marinus werkt niet goed en we willen internetten. Hier kunnen we opladen en onze site's bijwerken. Rond drie uur krijgen we de eerst serieuze plensbui over ons heen. Dat duurde gelukkig maar tien minuten en het bleef verder droog. Later in de middag hebben we weer samen gegeten. In het dorp hebben we eindelijk verse vis op de kop getikt. Het was een soort afscheidsmaaltijd. Marinus en Catrien trekken naar het noorden: ze willen eind van de maand thuis zijn. Wij blijven nog even. Waar we morgen heengaan hangt vooral af van het weer morgenvroeg.

Vrijdag 16 maart

Al vroeg schijnt de zon volop. We besluiten nog één etappe samen te reizen. En wel naar Carrapateira, een natuurgebied aan de westkust even boven de zuidkust van de Algarve. Onderweg maken we een tussenstop bij het fort van Sagres. De camperplek, bij Praia do Armado, heeft een prachtig strand en is een hotspot voor golfsurfers. Aan het einde van de middag gaan we met wijn en hapjes naar het strand en zoeken een plek tussen de rotsen. Uit de wind, maar in de zon. Wij hebben nog geen idee wat we morgen gaan doen.

Zaterdag 17 en Zondag 18 maart

Vanochtend dan toch afscheid genomen van Marinus , Catrien en Max. Zij trekken naar het noorden, wij blijven nog in de Algarve. We hebben met hen een paar erg gezellige weken gehad; het is ons goed bevallen. Bij het afscheid is het bewolkt en wij besluiten terug te gaan naar Lagos. Als we na een paar kilometer rijden bij het dorp Carrapateira aankomen, schijnt de zon weer volop. We besluiten spontaan om nog een dag te blijven en zoeken de tweede camperplaats op in dit gebied, Praia do Bordeira. Het is weer een prachtige dag, dus veel wandelen en lang zonnen op het strand. 

Na een aarzelend begin schijnt ook op zondag de zon weer volop. Dus blijven we nog een dag, met opnieuw veel wandelen en zonnen, hoewel het in de loop van de middag behoorlijk begint te waaien. Overigens is het hier al maanden kurkdroog. Op sommige plekken lijkt het wel herfst. De bladeren verkleuren omdat de bomen dood gaan van de droogte.

Maandag 19 maart

We hebben genoeg van de harde wind in deze hoek en reizen terug richting Spaanse grens. Bij het dorp Reposeira zien we een afslag naar Praio do Ingrina. We gaan er kijken en komen uit bij een prachtige baai met een restaurant en bijna geen wind. Helaas is er maar plaats voor zes campers en die plekken zijn allemaal bezet. We gaan dus verder en stoppen op de nieuwe camperplaats in Lagos. In de keurige rij van negentien campers is nog één plek vrij. Op elektra na is er alles, gratis, alleen schoon water kost twee euro. En weer de hele dag volop zon, ook al gratis. De plaats ligt op loopafstand van het gezellige centrum, waar we natuurlijk geweest zijn. Tegen de avond blijkt het een rumoerige plek. Bij het sportcomplex, vlak achter ons, is het een komen en gaan van auto's die kinderen komen brengen en halen. Kennelijk is alle jeugd uit Lagos hier op maandagochtend aan het sporten.  

Dinsdag 20 maart

Van Lagos rijden we naar Alvor en bekijken de gedoogplaats aan het strand. En maken een praatje met andere Nederlanders. We besluiten om toch maar niet te blijven en door te rijden naar Quarteira. Daar is morgen een grote markt en tijdens een reis als deze moet je minstens één markt bezoeken. We staan met veel campers op een parkeerterrein, voor appartementen bij de vissershaven. Niet echt leuk, maar ja, als je naar de markt wilt, moet je er wat voor over hebben. Vandaag weer de hele dag zon en wind, kennelijk horen die bij elkaar hier. Aan het einde van de middag, op een terras, kijken we met verbazing naar de Portugese variant van jeux de boules. Niet met ronde ballen, maar met platte schijven. Op een strook plat geharkt strand. En we hebben weer internet, dankzij de extra lange antenne. 

Woensdag 21 en Donderdag 22 maart

Vanochtend eerst dus naar de markt geweest. Vijf kilometer gewandeld (en later ook weer terug). Het terrein blijkt een nieuwe camperplaats te zijn, behalve tijdens de markt op woensdag. Het ligt buiten Quarteira, de camping voorbij en daarna vlak bij de Lidl; aan de kant van Faro. De markt is groot met kleding, schoenen en sierraden. En we geven natuurlijk geldt uit. Ook aan verse vis, die we op de terugweg bij de haven kopen. In de loop van de middag trekken we verder. We gaan naar Pedras del Rei, bij Tavira. We zoeken een mooie plek tussen de twintig andere campers. Uit de wind, achter de camper in de zon, is het heerlijk. Tegen etenstijd gaan we de vissen bakken; dat lukte prima en we hebben weer lekker gegeten. 

Op donderdag is de wind een stuk minder: we hebben gefietst en zijn naar het strand geweest.

Vrijdag 23 maart

Vandaag op de fiets naar Tavira geweest, weer naar het overdekte winkelcentrum. Wobbie is bij de kapper geweest en C & A. Wim is bezig geweest met internetten. We hebben wat boodschappen gedaan en lamskoteletjes gekocht voor op de barbecue. En, het kon niet uitblijven, de eerste lekke band deze reis, op de terugweg. Aan het einde van de middag daar maar een borrel op gedronken in het dorp.

Zaterdag 24 en Zondag 25 maart

We hebben vannacht een paar regenbuitjes gehad en het was bewolkt bij het opstaan. En dat is de hele dag zo gebleven. We hadden al besloten om vandaag een camping op te zoeken om te wassen. Dat gaan we dus eerst met de camper doen. Onderweg de buitenkant, daarna op de camping de rest. We zitten op camping Ria Formosa in Cabanas, waar we al we al vaker geweest zijn. 's Middags kleding gewassen enzovoort. Erg druk geweest dus. Aan het einde van de middag begint het even te spetteren. Regendruppels vermengd met woestijnzand: de camper moet eigenlijk opnieuw gewassen worden. 

De zondag deed zijn naam eer aan: zonnig en een heerlijke temperatuur. We hebben er een rustdag van gemaakt; beetje rommelen, lezen, schaatsen kijken enzovoort. 

Maandag 26 en Dinsdag 27 maart

Het is tijd om weer verder te gaan, weer naar Manta Rota. Daar zijn we een paar weken ook geweest. We hebben er afgesproken met Thea en Emile, die we kennen van de Marokkoreis; zij komen net uit Spanje. Dus we hebben samen koffie gedronken, bijgepraat, weer koffie gedronken en daarna aan de borrel. Tussendoor met z'n tweeën een eind langs het strand gelopen. Weer een mooie, warme dag. En dat geldt ook voor de dinsdag. Dus weer lang gewandeld, in de zon gezeten en 's avonds buiten  gegeten. 

Woensdag 28 maart

We zijn de dag begonnen met een wandeling naar een dorp verder, Altura. Ook daar staan nog veel campers. Daarna met onze camper naar Tavira gereden en daar vis gegeten in het beroemde restaurant bij het overdekte winkelcentrum. Aanschuiven aan lange tafels en binnen de kortste keren alles op tafel en eten maar. Toen we er bijna door waren kwam er een tweede portie vis op tafel. Heerlijk gegeten en een ervaring op zich. Voor de boekhouders: € 12,50 per persoon, inclusief drank en koffie. Tot slot hebben we Thea en Emile nog wat camperplekken laten zien aan de andere kant van Tavira. Terug in Manta Rota onze kleinzoon Twan aan de telefoon gehad en we hebben allebei gedoucht in de camper. Weer een drukke dag voorbij.

Donderdag 29 maart

Voor het eerst sedert lang een sombere dag: we hebben geen zon gezien. We zijn op de fiets naar Monte Gordo geweest en in de middag zitten internetten in de taverne om de hoek. En aan de borrel uiteraard. Aan het begin van de avond hebben we bij Thea en Emile gegeten. Erg gezellig en erg lekker. Morgen nog één keer samen koffie drinken en dan gaan we allebei weer een andere kant op. Tijdens het eten begint het te regenen. Op een weersite op internet hebben we gezien dat het de komende dagen niet veel beter wordt; we zien het wel.

Vrijdag 30 maart

Het begon dus gisteravond te regenen, en dat heeft het de hele nacht onafgebroken gedaan. En ook vandaag wordt het niet droog. Bij het opstaan stonden we in een enorme plas water. Met enige moeite de campers op een drogere plek gereden en na de koffie, met wat daarbij, afscheid genomen van Thea en Emile. Zij blijven nog even in de Algarve, wij gaan het binnenland in. We trekken langs de Spaanse grens omhoog naar Mina de Sao Domingos, een stadje met een oude kopermijn. De resten van deze mijn zijn te bezoeken. We staan met tien campers op een prachtig aangelegde picknickplaats aan een meertje. Jammer dat het nog steeds regent.

Zaterdag 31 maart en Zondag 1 april

Gelukkig weer een droge dag, wat wolken en af en toe de zon. Vanochtend zijn we eerst naar de markt geweest, een wat armoedig gebeuren. Wat gedateerde kleding en een beetje groente, fruit en vis. Toch maar twee dorado's meegenomen, we konden het niet laten. Het hele dorp maakt overigens een armoedige indruk. Heel veel lange rijen met kleine huisjes, kennelijk van de vroegere mijnwerkers, waarvan nu de helft leeg staat. Bijzonder is het sanitair gebouwtje in het dorp, voorzien van vier douches. Ten tijde dat de kopermijn nog functioneerde hadden de huisjes zelf nog geen was mogelijkheden. Vanmiddag hebben we het oude mijnencomplex bezocht (in 1960 gesloten). Enorm groot en vervallen, allemaal ruïnes. Maar geweldig om te wandelen. Van de buren hoorden we dat je hier op één plek kunt internetten: op een bankje voor het schooltje. Dus hebben we aan het einde van de middag deze site kunnen bijwerken. En de weersvoorspellingen bekeken. Nu maar hopen dat ze er voor deze week goed naast zitten. 

Op zondagochtend hebben we een heel eind gewandeld en daarna in de zon gezeten om bij te komen. Dit bleek de goede volgorde; aan het einde van de middag begon het te regenen.

Maandag 2 april

Bij het opstaan regent het nog steeds, dus we besluiten om te vertrekken. We willen tweehonderd kilometer rijden naar een volgende plek . Als we na honderd kilometer stoppen om te eten, besluiten we hier een dag te blijven. We staan op een camperplek in Aldeia da Luz, aan een stuwmeer. Er is officieel plaats voor drie campers, maar er staan er wel tien. Een nieuw dorp, in oude stijl herbouwd, nadat ze het oorspronkelijke dorp in het stuwmeer hebben laten verdwijnen. Lange straten met lange rijen lage arbeidershuisjes. Alles is schoon hier en keurig onderhouden. Alleen woont er vrijwel niemand, kennelijk bijna allemaal vakantiewoningen. We hebben Belgische buren, waarvan de buurvrouw erge heimwee heeft. Gelukkig vindt ze bij Wobbie een luisterend oor. En, niet onbelangrijk, hier schijnt de zon tussen de wolken door.

Dinsdag 3 april

Vanochtend zijn we eerst naar het museum in het dorp geweest. Daar zien we hoe het oude dorp ontmanteld werd voordat het verdween in het stuwmeer. De oude kerk is gekopieerd en staat in het nieuwe dorp; zelfs het kerkhof is er naar toe verplaatst. Erg indrukwekkend. Daarna gaan we op weg naar een camperplek in Terrugem. Maar daar moet je op woensdagmorgen voor zeven uur vertrokken zijn vanwege de wekelijkse markt. We zijn verder gereden en hebben nog enkele andere plekken bekeken. Uiteindelijk terechtgekomen op de camping in Elvas. Een wat gedateerd terrein, maar, op de Wifi na, met alle voorzieningen. Voor in de avond het oude centrum doorgewandeld. Het weer vandaag: zwaar bewolkt en een frisse wind.

Woensdag 4 april

We willen nog naar de Serra da Estrella, het bekendste natuurgebied van Portugal. We denken er twee dagen over te doen en vandaag rijden we door tot de plaats Abrantes. We staan aan de rand van een fraai aangelegd recreatiepark aan de Rio Rejo (de Taag). We staan wat hoger en hebben een mooi uitzicht over de rivier en zien zelfs af en toe de zon. Als we nog de enige camper zijn, komt er een kudde schapen en geiten langs en wordt een groot deel van het onkruid achter ons gekortwiekt. Als de kudde is verdwenen komen er nog drie campers bij ons staan. 

Donderdag 5 april

We gaan vroeg op pad naar een camping in de Serra da Estrela, tweehonderdvijftig kilometer verder. Omdat we dan toch in de buurt zijn, gaan we eerst naar de camping van een oud-collega van Wobbie, ergens in Travanca de Lagos/ Andorinha. Deze naturistencamping is nog gesloten, de oud-collega is aan het werk in Emmen. Haar man is er wel en we krijgen een rondleiding. Het ziet er prachtig uit en het uitzicht is geweldig. Maar wel een eenzaam gebied. We volgen met bewondering de uitleg over de energie die gestoken is in het opzetten van een dergelijk project. Vervolgens gaan we boodschappen doen want rond de paasdagen is hier bijna alles gesloten. We rijden daarna verder naar Camping Quinta das Cegonhas, bij het dorp Melo. Nederlandse eigenaren, ontvangst met een drankje en alles perfect voor elkaar. Het is nog rustig hier, op de terrassen van het grote terrein zijn slechts enkele plekken bezet. We hadden het drukker verwacht rond deze tijd. Mogelijk ligt dat mede aan het weer, het is hier koud. Gisteravond hebben we zelfs de kachel aan gehad. Na het eten nog een fraaie route door het dorp gelopen waarbij we zijn overvallen door een hagelbui.

Vrijdag 6 april

We zijn de dag begonnen met rommelen in en rond de camper. En vervolgens ervaringen uitgewisseld met buren die ook uit de Algarve komen. Vanmiddag een route gelopen, en dat viel niet mee. Eerst een uur lang een steile berg op. Vervolgens uitgepuft in het dorp Folgosinho. Daar rondgewandeld en koffie gedronken. De weg terug verliep ook nogal moeizaam; daar deden we vijf kwartier over. Deze goede vrijdag hebben we waardig afgesloten: we hebben meegelopen in een processie hier in het dorp. En daarna wijn gedronken in het kroegje van Maria. Dat kroegje is mogelijk al honderdvijftig jaar oud. Maria is zelf inmiddels ook al eenentachtig.

Zaterdag 7 april

Een sombere, koude dag. We hebben eerst door de dorpen in de buurt gewandeld op zoek naar brood. Uiteindelijk de bakker gevonden, met brood, maar vooral met allerlei soorten gebak en cake. Kennelijk vanwege de paasdagen. En vanwege de Pasen kopen we behalve brood ook een groot stuk vruchtencake. En omdat het koud is buiten, nemen we koffie met sinaasappelcake. Totale rekening vijf euro dertig. 's Middags op de fiets naar de wat grotere plaats Gouveia geweest. Op twee "Chinezen" na zijn alle winkels gesloten daar vanwege het paasweekend. Ook deze dag hebben we weer waardig afgesloten. Om twaalf uur vannacht hebben we meegelopen met de dorpsbewoners in een soort parade door het dorp. Een erg oude traditie die de eerste paasdag inluidt. Het voorste deel van de stoet zingt daarbij een couplet van een voor ons onverstaanbaar lied, waarna het achterste deel van de stoet het tweede couplet voor zijn rekening neemt. Na zo'n drie kwartier wordt het ritueel beëindigd door de leider, die iedereen een vrolijk Pasen toewenst. Heel bijzonder om mee te maken.

Zondag 8 april

Onze laatste dag in Portugal, en een hele mooie dag. Een strak blauwe lucht en vanmiddag wel dertig graden. Vanochtend drie uur gewandeld onder leiding van Rieke, van de camping. Een mooie route en veel gekletst. Dus ook veel te weten gekomen over het leven in deze streek. Vanmiddag in de zon zitten bijkomen. We hebben wat last van onbestemde pijntjes hier en daar. Aan het einde van de middag aan de borrel geweest met de buren.

Maandag 9 en Dinsdag 10 april

We gaan vroeg op pad richting Spanje. Het weer is prachtig, eigenlijk zonde om te gaan rijden. Rond drie uur stoppen we in Palencia. We staan op een parkeerterrein met tien gereserveerde plaatsen voor campers. Het is hier druk en rumoerig, met naast ons het ziekenhuis en voor ons een groot park.

Op dinsdag weer verder richting Frankrijk. Het is koud onderweg, een enorm verschil met gisteren. We stoppen in Hondaribbia, even voor de grens. En ook nu staan we op een grote parkeerplaats, nu van een enorm recreatiepark inclusief jachthaven. Er staan vijfentwintig campers. Illegaal, volgens de mevrouw van de receptie van de jachthaven. Bij haar vraag ik de inlogcodes van hun openbare netwerk. Als we met de boot waren gekomen hadden we alles kunnen krijgen van haar, maar vanwege de camper dus niet. En laat het nou ook nog regenen hier.

Woensdag 11 april

Als we wakker worden regent het nog steeds en dat blijft het doen tot de eindbestemming vandaag: Ste Eulalie en Born, bij Mimizan. We zijn hier vroeger vaak met de kinderen geweest tijdens de zomervakanties. De huidige camperplek hoort min of meer bij de camping. Als we willen afrekenen en codes voor de internetverbinding willen kopen, blijkt de receptie op woensdagmiddag gesloten. balen dus, vooral vanwege het gemis van de internetverbinding. We zijn aan de borrel gegaan samen met Mieke en Peter. Die hebben we ontmoet op de camping in de Serra Estrela en sindsdien hebben we samen gewandeld, geborreld en gereisd.

Donderdag 12 april

Vandaag een lange dag. Eerst via Bordeaux naar Angoulême, daar linksaf richting Niort. En dan naar het dorp La Chauviére/ Asniéres-en Poitou. Daar woont Ben, die we kennen van de reizen naar Griekenland, Marokko en Portugal. Gezellig koffie gedronken en zijn huis en de nieuwe quad bewonderd. Maar we moeten verder en zijn om zeven uur op een particuliere camperplek in Sainte Maure de Touraine, tussen Poitiers en Tours. Alles kost hier een paar euro's, behalve de Wifi, die is gratis en het werkt!

Vrijdag 13 april

Weer een lange etappe vandaag, de één na laatste van deze reis. We rijden onder andere via Parijs: erg druk en altijd weer spannend. Maar dankzij de TomTom komen we er probleemloos doorheen. We staan weer in Catillon sur Sambre, in de buurt van de Belgische grens, evenals vorig jaar de laatste overnachtingsplek van de reis. De officiële camperplek is vol met vier campers. maar er is een uitwijkterrein. Als we aankomen zijn we nog alleen, wat later komen er nog meer campers bij. Niet de mooiste plek, maar voor één nacht goed genoeg. Morgen nog 368 kilometer naar Apeldoorn. 

Zaterdag 14 april

De laatste dag van deze reis was weer erg koud en bij het vertrek hing er een dikke mist. Eenmaal in België ging de zon schijnen en dat maakte het rijden een stuk aangenamer. We waren om twee uur in Apeldoorn, waar de koffie bij de buren, Marcel en Bea, net klaar stond. 

We kijken terug op een heerlijke reis. We zijn op veel voor ons nieuwe en bijzondere plekken geweest en hebben leuke mensen ontmoet. De weken die we samen gereisd hebben met Marinus en Catrien, en de dagen met Emile en Thea en Peter en Mieke, waren eveneens erg geslaagd.