Zondag 24 augustus

Wij willen nog even naar de zon. En omdat we eind september weer terug moeten zijn in Apeldoorn, hebben we dus deze keer "maar" vijf weken. We hebben voor Frankrijk gekozen, beginnen aan de oostkant en willen via de Alpen naar het zuiden. Als het weer tenminste een beetje meezit, want we willen echt zon. Als eerste hebben we een camperplek uitgezocht met de naam Dun sur Meuse. Als we daar aankomen na vierhonderd kilometer rijden, blijkt die overvol te zijn. Dus gaan we vijftien kilometer terug naar de plaats Stenay. Daar is nog plaats genoeg. Een mooie camperplek in een wat triest, vervallen dorp. Met nog wel een biermuseum en een prachtig aangelegde rotonde.

Maandag 25 augustus

Om negen uur gaan we weer op pad. Vandaag onder een dik pak wolken en af en toe miezert het wat. Het landschap tijdens het eerste deel van de route is glooiend en bruin. De oogst is hier al achter de rug. En af en toe een veld vol oorlogsgraven. Evenals de monumenten in vrijwel elk dorp, herinneringen aan de eerste wereldoorlog. We hebben een camperplek uitgezocht in de plaats Baume les Dames, in de buurt van Besancon. Rond drie uur, als we aankomen, is er nog plaats genoeg. Tegen de avond stroomt het helemaal vol. Ook dit is weer een oud dorp. Veel leegstand en een erg oude, inmiddels veel te grote kerk. 

Dinsdag 26 augustus

Bij het naar bed gaan gisteravond begon het te regenen en dat ging door tot vanmiddag een uur of vier. De route is prachtig. Een echte bergrit door talrijke dorpjes met pistes die wachten op sneeuw en toeristen. Maar nu in de regen ziet het er troosteloos uit. We rijden door tot het droog is geworden. We zijn dan bij het meer van Bourget, op de camperplaats in de luxe stad Aix Les Bains. Het blijft een uur droog, waarin we langs het meer over een soort boulevard lopen. Opvallend is dat alle horeca en attracties al gesloten zijn.

Woensdag 27 en Donderdag 28 augustus

We reizen verder naar het zuiden. We hebben genoeg van de regen, we willen zon. En die krijgen we. Na een aarzelend begin zien we steeds meer de blauwe lucht. We stoppen in de plaats Viviers, in de Ardèche. Het is er onbewolkt en meer dan dertig graden. We staan op een voormalige camping, nu ingericht als camperplaats. Douches, toiletten, elektra enzovoort, alles functioneert en wordt keurig onderhouden. En dat voor zes euro vijftig per nacht. Het stadje ligt aan de Rhône en is een stopplaats voor erg lange cruiseschepen. Op donderdag wandelen we veel in en rond het dorp. Ook dit dorp is weer oeroud. Veel oude gebouwen en smalle straatjes. En hier en daar pogingen iets te restaureren. Fietsen is een moeizaam verhaal hier, veel te veel steile heuvels. Zelfs met een elektrische fiets is dat niet te doen. De temperatuur loopt hier op tot boven de dertig graden, en dat is erg warm. Aan het einde van de middag duiken we dan ook het zwembad in, vlak om de hoek van de camperplaats. Het water is achttien graden, en dat is dan wel weer erg koud.

Vrijdag 29 augustus

We duiken nog wat verder de Ardèche in en gaan naar Vallon Pont d'Arc. Een erg leuk dorp en gezellig vanwege de nog vele toeristen. De camperplek is eigenlijk niet meer dan een parkeerterrein en staat bomvol. Niet geweldig, maar wel dicht bij het centrum. Voor in de avond zijn we met de gratis bus naar de Pont d'Arc geweest, een bekende hotspot hier. Een natuurlijke brug over de rivier de Ardèche. We zijn meer tijd kwijt met de bustocht heen en terug, dan met het bekijken van het natuurverschijnsel

Zaterdag 30 augustus

Op naar de kust, naar Saintes Maries de la Mer. Een drukke toeristenplaats met wel vier enorme camperplaatsen. En bijna allemaal vol. We vinden nog een plekje aan zee. De streek heet hier Camarque en is bekend om zijn witte paarden. Het stikt hier dan ook van de maneges. Om de haverklap komt er een colonne paarden langs met toeristen voor een ritje over het strand.

Zondag 31 augustus

Vandaag een route langs de zee en de Rhône gefietst. Een mooie route door een eenzaam gebied met enorme vlaktes, een soort moerasgebied. Met nog een heuse rivierpont de Rhône overgestoken. Helaas geen gelegenheid voor koffie onderweg. En 's avonds nog naar het flamingomeer achter de camperplaats gewandeld. Er zijn er veel dit jaar, jammer genoeg erg schuw en dus ver weg.

Maandag 1 september

Vanmorgen zij we eerst naar de markt geweest. Erg druk met nog steeds veel toeristen. En heel veel streekproducten, behoorlijk aan de prijs. Zoals alles hier in Frankrijk, op de prijs van de diesel na. Wij houden het voor vandaag op een stokbroodje en gegrilde kip. Ondertussen is het gaan waaien, en niet zo zuinig ook. Het ergste zijn nog de wolken stof en zand. Om te voorkomen dat de camper één grote zandbak wordt, moeten alle ramen en dakluiken dicht. En dat bij dertig graden. Toch zijn we in de loop van de middag nog even naar de vuurtoren gefietst, zo'n tien kilometer verderop. En ja hoor, de eerste lekke band deze reis hebben we te pakken. Voor de insiders "een slangenbeet".

Dinsdag 2 en Woensdag 3 september

We gaan weer een dorp verder langs de kust, dit keer naar Aiques Mortes. Er zijn meerdere camperplaatsen, wij belanden op de eerste die we tegenkomen. Vijftien minuten fietsen van het oude centrum en een half uur van de zee (Le Grau du Roi). Vanwege de hitte gaan we 's middags eerst naar de zee. Van de plaats Le Grau du Roi hadden wij nog nooit gehoord, maar ligt prachtig aan een baai. Met een boulevard van wel vijf kilometer, met om de vijftig meter een strandopgang en een douche. En ook hier nog veel toeristen. We hebben er zelfs in zee gezwommen. Op woensdag zijn we naar Aiques Mortes geweest. Een nog helemaal ommuurde oude vestingstad. Leuk om doorheen te slenteren. Er is zelfs een markt op de woensdagochtend.

Donderdag 4 en Vrijdag 5 september

Tijd om weer verder te trekken; deze keer vijftien kilometer, naar het dorp Carnon. Eigenlijk niet meer dan een heel lange straat, parallel aan de zee, met enkel appartementen. En een aardige camping met voor de poort een camperplaats. Zeventien campers op een rij. 's Ochtends vertrekken er een paar en de lege plekken zijn kort daarna weer opgevuld. De faciliteiten van de camping zijn bij de prijs inbegrepen. En, daar gaat het hier vooral om, de zee is vlakbij. Op de vrijdag bekijken we een dorp even verder: Palavas de Flots. Er is zowaar weer een markt. Helaas hebben we een aantal kramen al eerder gezien onderweg. 

Zaterdag 6 september

We volgen de kustlijn verder naar het zuiden. En omdat het weekend is, druk druk druk, hebben we drie  mogelijke camperplaatsen uitgezocht. De eerste, vlakbij het Canal du Midi, is helemaal vol, dus op naar de volgende. Even verder komen we een plek tegen die we nog niet kennen, met nog plaats genoeg. Toch rijden we nog even door naar de tweede door ons uitgezochte plek. Die ligt pal aan zee, maar is ook overvol. Dus gaan we terug naar de onbekende plek. Die heet "Aire de Camping Car" en ligt officieel in de plaats Vias. Wel zes kilometer daar vandaan, acht kilometer van de zee en vier van het Canal du Midi. Allemaal goed te doen op de fiets. Vanmiddag via het Canal du Midi eerst naar de zee geweest.

Zondag 7 september

We hebben bijna de hele dag op de fiets gezeten. Eerst naar Agde, alweer een erg oud stadje met veel winkeltjes met allerlei soorten kunst. Helaas veel gesloten vanwege de zondag. We hebben in een groot park geluncht, op z'n Frans. Maar dan wel op een bankje en niet op een kleedje op de grond. Vervolgens via het Canal du Midi naar Vias Plage, Portiragnes Plage  en Portiragnes gereden. En dat alles onder een bewolkte hemel. We hadden weer mazzel: in Agde was er weer een markt en in Portiragnes zelfs een rommelmarkt. We scoren vier Spaanse worsten (Fuet) en een echte zilveren ring. Dat hopen we tenminste, de worsten waren duurder dan de ring. Bij een sluis in het kanaal, hebben we met bewondering naar een Engelsman met een boot gekeken. Die was zijn vrouw Suzy instructies aan het geven wat ze moest doen in de sluis. Voor haar, Suzy dus, was dit duidelijk de eerste ervaring in een sluis.

Maandag 8 en Dinsdag 9 september

Het weekend is weer voorbij en hopelijk is het nu weer wat rustiger op de parkeerplaatsen. We gaan naar Saint Pierre la Mer, waar we al vaker geweest zijn. Naar de grote en drukbezochte camperplaats vlak bij het strand. Er is nog ruimte genoeg deze keer. En omdat het drukkend warm is gaan we naar het strand. Tot het aan het einde van de middag helemaal dichttrekt. We krijgen dan ook een forse onweersbui over ons heen. Op de dinsdag is alle nattigheid weer verdwenen en schijnt de zon weer volop. 's Ochtends zijn we druk in de wasserette en met het uitrusten op een terras. 's Middags gaan we weer naar het strand.

Woensdag 10 en Donderdag 11 september

We gaan weer fietsen. Deze keer een flink eind langs de kust. Dwars door Saint Pierre, via Narbonne Plage naar Gruissan. Een route die we al eerder gefietst hebben Alleen in het centrum van Gruissan waren we nog niet eerder. Het is er gezellig druk, drinken er koffie en, jawel, we wandelen weer over een markt. Weinig nieuws daar, we hebben het idee dat er alle dagen wel ergens hier in de buurt een markt is. In Saint Pierre is er zelfs alle dagen markt. In Gruissan hebben we het kasteel, of wat daar van over is, bezocht. Boven op een rotspunt; een hele klim dus, maar wel met een mooi uitzicht. En omdat het weer dertig graden is, besluiten we de dag met een duik in de zee. Aan het einde van de middag gaan we aan de borrel met twee 'oude bekenden". Hans en Ria kennen we nog van de Turkijereis, inmiddels al weer twee jaar geleden. Zij zijn hier vandaag aangekomen; lekker bijgekletst dus. Op donderdag, onze laatste dag hier, gaan we eerst aan de wandel. Er is een mooie route vlakbij de camperplaats, met als hoogtepunt cq dieptepunt een enorm diep gat in een berg met onderin een meertje. Dat meertje halen we nog, maar het klauteren in combinatie met de hitte heeft zoveel energie gekost, dat we besluiten terug te gaan. De rest van de dag wordt besteed aan luieren op het strand en zwemmen in de zee. En we nemen afscheid van Hans en Ria, natuurlijk onder het genot van een borrel.

Vrijdag 12 en Zaterdag 13 september

We gaan naar Leucate Plage, waar we ook al veel vaker geweest zijn. Er zijn twee camperplaatsen tegenover elkaar, vlak aan zee. Het is er druk, de zeekant is vol, de andere kant achter de camping is voor de helft vol. Het wordt nog een weekend met mooi weer en het lijkt of alle Franse campers onderweg zijn. De drukte is één ding, het andere, de erg harde wind is veel lastiger. Op het strand is het heerlijk wat de temperatuur betreft, alleen die wind... Het internetgebeuren hier is een moeizaam verhaal. Gratis Wifi kom je bijna enkel nog in cafeetjes tegen. Voor de rest zijn het betaalde systemen. Op zich niet het grootste probleem, zij het dat tachtig procent van de Nederlandse passen/ creditcards hier niet werken. Nely Kroes heeft nog een boel te doen. Op zaterdagmorgen gaan we fietsen naar Port Leucate. Ook daar is het gezellig druk met veel vakantie- en weekendgasten. s' Middags zijn we weer naar de zee geweest. Gelukkig veel minder wind dan gisteren en uit een andere hoek.

Zaterdag 14 september

Onze laatste dag in Leucate Plage. We hebben genoeg van het strand en de zee, en de harde wind. In de ochtend weer een eind gefietst. Naar Franqui, een vakantiedorp in de buurt. Naar het strandsurfen gekeken en een prachtige campergezien; met balkon en dakterras. In Leucate ontdekken we bij toeval een wasserette met gratis Wifi. Dat hebben we aan het einde van de middag uitgeprobeerd: en het werkt!

Maandag 15 september

We gaan een stuk het binnenland in en komen terecht in de plaats Homps, ergens tussen Narbonne en Cascarsonne. We staan op de camperplaats in de haven bij Canal du Midi. Het is een drukte van belang met het gaan en komen van voornamelijk huurboten. Nogal prijzig ontdekken we. Een middenmaat boot kost voor een week tussen de € 800 en

€ 3500, afhankelijk van het seizoen. Een vaarbewijs is niet eens nodig. Bij het vertrek krijg je een uitleg van een uur. Er zijn nogal wat gasten die voor het eerst met zo'n boot het water opgaan. En dat levert een hoop gedoe op in de haven en bij de sluizen. Het weer wordt wat minder en aan het einde van de middag trekt het helemaal dicht. In de verte onweert het en er vallen wat regendruppels.  

Dinsdag 16 september

We besluiten nog een dag te blijven en gaan fietsen langs het kanaal. In de ochtend richting Narbonne, en 's middags richting Cascarsonne. Om de paar kilometer kom je een sluis tegen. Erg krap allemaal en daardoor vermakelijk om te zien hoe het er toe gaat. 

Woensdag 17 september

We beginnen aan de terugreis. Het eerste doel is het Lac de Salagou, een eindje onder Millau, aan de A75. Eenmaal op die snelweg gaan de sluizen boven ons open. Enorme hoeveelheden water maken het rijden bijna onmogelijk. We kennen de situatie bij het Lac de Salagou: een prachtplek als het droog is. Maar als het regent verandert de omgeving in een rode modderpoel. Na twee uur ploeteren in de stromende regen, nemen we de afslag naar Montpellier en gaan terug naar de kust. Terug naar de camperplek in het dorp Carnon. Daar waar we twee weken geleden ook gestaan hebben. We staan op beton, hebben stroom en kunnen douchen op de camping. En het regent hier nog niet. En dat zal wel door de harde wind komen. Zo is er altijd wat. En het is hier uitgestorven. De vorige keer stond deze plek met negentien campers helemaal vol, nu staan er nog maar zes. En ook de camping is behoorlijk leeggelopen. Het seizoen is hier vrijwel ten einde, het strand ligt er verlaten bij.

Donderdag 18 en Vrijdag 19 september

We hebben een slechte nacht achter de rug. Regen, onweer, bliksem, het heeft de hele nacht gespookt. Hoog tijd om nu echt aan de terugreis te beginnen. We trekken over de A75 via de brug bij Millau en Clermont Ferrand, naar St. Pourcain sur Sioule. Een plaats met enorm veel grote bloembakken in bijna alle straten. En een mooie camperplaats, dus erg druk. Tegen de avond staat alles vol, zelfs de parkeerplaatsen in de buurt. Op vrijdagmorgen bij het opstaan regent het al, en dat duurt een aantal uren. We rijden een uur of zes naar het noorden en stoppen in het gehucht Les Islettes, ergens in de buurt van Verdun. Een fraaie camperplaats, voorzien van alle gemakken, en dat kost vijf euro per nacht. En, erg belangrijk, de zon schijnt hier. We zitten midden in het oorlogsgebied van de Eerste Wereldoorlog. Veel enorme begraafplaatsen en monumenten.

Zaterdag 20 september

We beginnen aan de laatste etappe van deze reis. Het eerste deel verloopt door een groen, eenzaam gebied. Op de snelweg door de Ardennen wordt het drukker. Opvallend is het grote aantal Nederlandse caravans en campers die of, net als wij, op de weg terug zijn, of naar het zuiden rijden. Wij hebben alle tijd, drinken uitgebreid koffie en eten voorlopig voor de laatste keer een stokbroodje. Tegen de avond zijn we terug in Apeldoorn. Geheel volgens traditie halen we eerst wat te eten bij onze Chinese buurman, voor het grote uitpakken kan beginnen.